این مطلب در تاریخ: جمعه 17 مرداد 1393 ساعت: 14:35 منتشر شده است
برچسب ها : >,," title=" ﺩﺭ ﻓﻠﻖ ۱ ﻣﯽ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻣﯿﻨﺎﺱ ﺗﯿﺮﯾﺖ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﮐﺎﺭﮔﺬﺍﺭ ﻓﺎﺭﺍﻣﯿﺮ ﻣﻘﺪﻡ ﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺗﺎﺝ ﮔﺬﺍﺭﯼ ﺭﺍ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩ , ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﺎﺝ ﮔﺬﺍﺭﯼ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﻟﻨﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ : " Et Eärello Endorenna utúlien, Sinome maruvan ar Hildinyar tenn' Ambar- !metta )ﺍﺯ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪﻡ , ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﺰﯾﺪ , ﻭ ﻧﯿﺰ ﻭﺍﺭﺛﺎﻥ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎﺯﭘﺴﯿﻦ ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻥ , ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺁﺭﺍﺗﻮﺭﻥ ﺷﺎﻩ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪ, ( ﺁﺭﻭﻥ ﻭ ﭘﺪﺭﺵ ﺍﻟﺮﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺟﺸﻦ ﻭﺳﻂ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ۲۴ ﮊﻭﺋﻦ ﺑﻪ ﻣﯿﻨﺎﺱ ﺗﯿﺮﯾﺖ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ, ﻭ ﻋﺼﺎﯼ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺍﻟﺮﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺷﺪ , ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺑﺎ ﺁﺭﻭﻥ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻧﻤﻮﺩ , ﺩﻭﺭﻩ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻟﻪ ﺳﺎﺭ ۱۲۰ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﺍﻧﺠﺎﻣﯿﺪ , ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺍﻫﺮﯾﻤﻨﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﺎﺯ ﺁﻭﺭﺩ , ﺩﻭ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺁﺭﻧﻮﺭ ﻭ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺩﮔﺮ ﺑﺎﺭﻩ ﻣﺘﺤﺪ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺁﻧﻮﻣﯿﻨﺎﺱ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ , ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻟﻪ ﺳﺎﺭ ﺟﻨﮕﻞ ﺩﺭﻭﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﺎﻥ-ﺑﻮﺭﯼ -ﻗﺎﻥ ﺑﺨﺸﯿﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻨﻊ ﻧﻤﻮﺩ , ﺳﺮﺯﻣﯿﻦﻫﺎﯼ ﺩﯾﻞ ﻭ ﮐﻮﻩ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ , ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻓﺎﺭﺍﻣﯿﺮ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﯾﺘﯿﻠﯿﻦ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺷﻮﺭﺍﯼ ﻋﺎﻟﯽ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻓﺎﺭﺍﻣﯿﺮ، ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺍﯾﻤﺮﺍﻫﯿﻞ ﻭ ﺑﺎﻗﯽ ﺍﺭﺑﺎﺑﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻟﮑﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎﻥ ﺟﻨﮕﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺩﺍﺩ , ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۶ ﺩﻭﺭﻩ ﭼﻬﺎﺭﻡ، ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ، ﺷﺎﯾﺮ ﺭﺍ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﺁﺯﺍﺩ ﺗﺤﺖ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻋﺼﺎﯼ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﻋﻼﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳ ﺗﺎﯾﻦ، ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺑﺎﮐﻠﻨﺪ ﻭ ﻣﺎﯾﻮﺭ ﺍﺯ ﻣﯿﺸﻞ ﺩﻟﻮﯾﻨﮓ ﺭﺍ ﺟﺰﻭ ﻣﺴﺘﺸﺎﺭﺍﻥ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﻋﻼﻡ ﻧﻤﻮﺩ , ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﻠﮑﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۵ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﻝ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺎﻡ ، ﻣﺮﯼ ﻭ ﭘﯿﭙﯿﻦ ﺩﺭ ﭘﻞ ﺑﺮﻧﺪﯼ ﻭﺍﯾﻦ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﮐﺮﺩﻧﺪ , ﺳﺎﻡ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﺵ ﺑﻪ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۱ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ, ﻣﺮﯼ ﻭ ﭘﯿﭙﯿﻦ ﻧﯿﺰ ﺷﺎﯾﺮ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺍﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺳﺎﻝ ۶۴ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮﮔﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ , ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۲۰ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻟﻪ ﺳﺎﺭ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻋﻤﺮﺵ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺳﺖ , ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺭﻓﺖ , ﺍﻭ ﺑﺎ ﭘﺴﺮﺵ ﺍﻟﺪﺍﺭﯾﻮﻥ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﺶ ﺑﺪﺭﻭﺩ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺗﺎﺝ ﻭ ﻋﺼﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻟﺪﺍﺭﯾﻮﻥ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺩﺍﺩ , ﺁﺭﻭﻥ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺮﮒ ﺁﺭﺍﮔﻮﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﺶ ﺑﻮﺩ , » ﻭ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻋﻈﯿﻢ ﺩﺭ ﺍﻭ ﭘﺪﯾﺪﺍﺭ ﺷﺪ , ﺑﻪ ﺯﻋﻤﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯿﺪﯾﺪ ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﻓﺮﻭ ﻣﯽﺭﻓﺖ , ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﺩﻻﻭﺭﯼ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻧﮕﯽ ﺑﻮﺩ, ﺧﺮﺩ ﻭ ﻓﺮﺯﺍﻧﮕﯽ ﻭ ﺷﺎﻥ ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﻭ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺍﺩﻏﺎﻡ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ , ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺍﻧﺠﺎ ﺁﺭﻣﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﯼ ﻣﺒﻬﻢ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ >>,," href="http://kingelesar.loxblog.com/tag/ ﺩﺭ ﻓﻠﻖ ۱ ﻣﯽ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻣﯿﻨﺎﺱ ﺗﯿﺮﯾﺖ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﮐﺎﺭﮔﺬﺍﺭ ﻓﺎﺭﺍﻣﯿﺮ ﻣﻘﺪﻡ ﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺗﺎﺝ ﮔﺬﺍﺭﯼ ﺭﺍ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩ , ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﺎﺝ ﮔﺬﺍﺭﯼ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﻟﻨﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ : " Et Eärello Endorenna utúlien, Sinome maruvan ar Hildinyar tenn' Ambar- !metta )ﺍﺯ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪﻡ , ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﺰﯾﺪ , ﻭ ﻧﯿﺰ ﻭﺍﺭﺛﺎﻥ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎﺯﭘﺴﯿﻦ ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻥ , ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺁﺭﺍﺗﻮﺭﻥ ﺷﺎﻩ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪ, ( ﺁﺭﻭﻥ ﻭ ﭘﺪﺭﺵ ﺍﻟﺮﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺟﺸﻦ ﻭﺳﻂ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ۲۴ ﮊﻭﺋﻦ ﺑﻪ ﻣﯿﻨﺎﺱ ﺗﯿﺮﯾﺖ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ, ﻭ ﻋﺼﺎﯼ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺍﻟﺮﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺷﺪ , ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺑﺎ ﺁﺭﻭﻥ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻧﻤﻮﺩ , ﺩﻭﺭﻩ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻟﻪ ﺳﺎﺭ ۱۲۰ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﺍﻧﺠﺎﻣﯿﺪ , ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺍﻫﺮﯾﻤﻨﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﺎﺯ ﺁﻭﺭﺩ , ﺩﻭ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺁﺭﻧﻮﺭ ﻭ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺩﮔﺮ ﺑﺎﺭﻩ ﻣﺘﺤﺪ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺁﻧﻮﻣﯿﻨﺎﺱ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ , ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻟﻪ ﺳﺎﺭ ﺟﻨﮕﻞ ﺩﺭﻭﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﺎﻥ-ﺑﻮﺭﯼ -ﻗﺎﻥ ﺑﺨﺸﯿﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻨﻊ ﻧﻤﻮﺩ , ﺳﺮﺯﻣﯿﻦﻫﺎﯼ ﺩﯾﻞ ﻭ ﮐﻮﻩ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ , ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻓﺎﺭﺍﻣﯿﺮ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﯾﺘﯿﻠﯿﻦ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺷﻮﺭﺍﯼ ﻋﺎﻟﯽ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻓﺎﺭﺍﻣﯿﺮ، ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺍﯾﻤﺮﺍﻫﯿﻞ ﻭ ﺑﺎﻗﯽ ﺍﺭﺑﺎﺑﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻟﮑﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎﻥ ﺟﻨﮕﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺩﺍﺩ , ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۶ ﺩﻭﺭﻩ ﭼﻬﺎﺭﻡ، ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ، ﺷﺎﯾﺮ ﺭﺍ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﺁﺯﺍﺩ ﺗﺤﺖ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻋﺼﺎﯼ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﻋﻼﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳ ﺗﺎﯾﻦ، ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺑﺎﮐﻠﻨﺪ ﻭ ﻣﺎﯾﻮﺭ ﺍﺯ ﻣﯿﺸﻞ ﺩﻟﻮﯾﻨﮓ ﺭﺍ ﺟﺰﻭ ﻣﺴﺘﺸﺎﺭﺍﻥ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﻋﻼﻡ ﻧﻤﻮﺩ , ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﻠﮑﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۵ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﻝ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺎﻡ ، ﻣﺮﯼ ﻭ ﭘﯿﭙﯿﻦ ﺩﺭ ﭘﻞ ﺑﺮﻧﺪﯼ ﻭﺍﯾﻦ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﮐﺮﺩﻧﺪ , ﺳﺎﻡ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﺵ ﺑﻪ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۱ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ, ﻣﺮﯼ ﻭ ﭘﯿﭙﯿﻦ ﻧﯿﺰ ﺷﺎﯾﺮ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺍﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺳﺎﻝ ۶۴ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮﮔﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ , ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۲۰ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻟﻪ ﺳﺎﺭ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻋﻤﺮﺵ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺳﺖ , ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺭﻓﺖ , ﺍﻭ ﺑﺎ ﭘﺴﺮﺵ ﺍﻟﺪﺍﺭﯾﻮﻥ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﺶ ﺑﺪﺭﻭﺩ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺗﺎﺝ ﻭ ﻋﺼﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻟﺪﺍﺭﯾﻮﻥ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺩﺍﺩ , ﺁﺭﻭﻥ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺮﮒ ﺁﺭﺍﮔﻮﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﺶ ﺑﻮﺩ , » ﻭ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻋﻈﯿﻢ ﺩﺭ ﺍﻭ ﭘﺪﯾﺪﺍﺭ ﺷﺪ , ﺑﻪ ﺯﻋﻤﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯿﺪﯾﺪ ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﻓﺮﻭ ﻣﯽﺭﻓﺖ , ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﺩﻻﻭﺭﯼ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻧﮕﯽ ﺑﻮﺩ, ﺧﺮﺩ ﻭ ﻓﺮﺯﺍﻧﮕﯽ ﻭ ﺷﺎﻥ ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﻭ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺍﺩﻏﺎﻡ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ , ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺍﻧﺠﺎ ﺁﺭﻣﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﯼ ﻣﺒﻬﻢ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ >>,,/ ﺩﺭ ﻓﻠﻖ ۱ ﻣﯽ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻣﯿﻨﺎﺱ ﺗﯿﺮﯾﺖ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﮐﺎﺭﮔﺬﺍﺭ ﻓﺎﺭﺍﻣﯿﺮ ﻣﻘﺪﻡ ﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺗﺎﺝ ﮔﺬﺍﺭﯼ ﺭﺍ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩ , ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﺎﺝ ﮔﺬﺍﺭﯼ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﻟﻨﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ : " Et Eärello Endorenna utúlien, Sinome maruvan ar Hildinyar tenn' Ambar- !metta )ﺍﺯ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪﻡ , ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﺰﯾﺪ , ﻭ ﻧﯿﺰ ﻭﺍﺭﺛﺎﻥ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎﺯﭘﺴﯿﻦ ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻥ , ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺁﺭﺍﺗﻮﺭﻥ ﺷﺎﻩ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪ, ( ﺁﺭﻭﻥ ﻭ ﭘﺪﺭﺵ ﺍﻟﺮﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺟﺸﻦ ﻭﺳﻂ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ۲۴ ﮊﻭﺋﻦ ﺑﻪ ﻣﯿﻨﺎﺱ ﺗﯿﺮﯾﺖ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ, ﻭ ﻋﺼﺎﯼ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺍﻟﺮﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺷﺪ , ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺑﺎ ﺁﺭﻭﻥ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻧﻤﻮﺩ , ﺩﻭﺭﻩ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻟﻪ ﺳﺎﺭ ۱۲۰ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﺍﻧﺠﺎﻣﯿﺪ , ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺍﻫﺮﯾﻤﻨﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﺎﺯ ﺁﻭﺭﺩ , ﺩﻭ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺁﺭﻧﻮﺭ ﻭ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺩﮔﺮ ﺑﺎﺭﻩ ﻣﺘﺤﺪ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺁﻧﻮﻣﯿﻨﺎﺱ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ , ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻟﻪ ﺳﺎﺭ ﺟﻨﮕﻞ ﺩﺭﻭﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﺎﻥ-ﺑﻮﺭﯼ -ﻗﺎﻥ ﺑﺨﺸﯿﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻨﻊ ﻧﻤﻮﺩ , ﺳﺮﺯﻣﯿﻦﻫﺎﯼ ﺩﯾﻞ ﻭ ﮐﻮﻩ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ , ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻓﺎﺭﺍﻣﯿﺮ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﯾﺘﯿﻠﯿﻦ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺷﻮﺭﺍﯼ ﻋﺎﻟﯽ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻓﺎﺭﺍﻣﯿﺮ، ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺍﯾﻤﺮﺍﻫﯿﻞ ﻭ ﺑﺎﻗﯽ ﺍﺭﺑﺎﺑﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻟﮑﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎﻥ ﺟﻨﮕﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺩﺍﺩ , ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۶ ﺩﻭﺭﻩ ﭼﻬﺎﺭﻡ، ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ، ﺷﺎﯾﺮ ﺭﺍ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﺁﺯﺍﺩ ﺗﺤﺖ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻋﺼﺎﯼ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﻋﻼﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳ ﺗﺎﯾﻦ، ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺑﺎﮐﻠﻨﺪ ﻭ ﻣﺎﯾﻮﺭ ﺍﺯ ﻣﯿﺸﻞ ﺩﻟﻮﯾﻨﮓ ﺭﺍ ﺟﺰﻭ ﻣﺴﺘﺸﺎﺭﺍﻥ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﻋﻼﻡ ﻧﻤﻮﺩ , ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﻠﮑﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۵ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﻝ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺎﻡ ، ﻣﺮﯼ ﻭ ﭘﯿﭙﯿﻦ ﺩﺭ ﭘﻞ ﺑﺮﻧﺪﯼ ﻭﺍﯾﻦ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﮐﺮﺩﻧﺪ , ﺳﺎﻡ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﺵ ﺑﻪ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۱ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ, ﻣﺮﯼ ﻭ ﭘﯿﭙﯿﻦ ﻧﯿﺰ ﺷﺎﯾﺮ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺍﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺳﺎﻝ ۶۴ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮﮔﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ , ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۲۰ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻟﻪ ﺳﺎﺭ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻋﻤﺮﺵ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺳﺖ , ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺭﻓﺖ , ﺍﻭ ﺑﺎ ﭘﺴﺮﺵ ﺍﻟﺪﺍﺭﯾﻮﻥ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﺶ ﺑﺪﺭﻭﺩ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺗﺎﺝ ﻭ ﻋﺼﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻟﺪﺍﺭﯾﻮﻥ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺩﺍﺩ , ﺁﺭﻭﻥ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺮﮒ ﺁﺭﺍﮔﻮﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﺶ ﺑﻮﺩ , » ﻭ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻋﻈﯿﻢ ﺩﺭ ﺍﻭ ﭘﺪﯾﺪﺍﺭ ﺷﺪ , ﺑﻪ ﺯﻋﻤﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯿﺪﯾﺪ ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﻓﺮﻭ ﻣﯽﺭﻓﺖ , ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﺩﻻﻭﺭﯼ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻧﮕﯽ ﺑﻮﺩ, ﺧﺮﺩ ﻭ ﻓﺮﺯﺍﻧﮕﯽ ﻭ ﺷﺎﻥ ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﻭ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺍﺩﻏﺎﻡ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ , ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺍﻧﺠﺎ ﺁﺭﻣﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﯼ ﻣﺒﻬﻢ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ >>,,.htm" rel="tag"> ﺩﺭ ﻓﻠﻖ ۱ ﻣﯽ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻣﯿﻨﺎﺱ ﺗﯿﺮﯾﺖ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﮐﺎﺭﮔﺬﺍﺭ ﻓﺎﺭﺍﻣﯿﺮ ﻣﻘﺪﻡ ﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺗﺎﺝ ﮔﺬﺍﺭﯼ ﺭﺍ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩ , ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﺎﺝ ﮔﺬﺍﺭﯼ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﻟﻨﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ : " Et Eärello Endorenna utúlien, Sinome maruvan ar Hildinyar tenn' Ambar- !metta )ﺍﺯ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪﻡ , ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﺰﯾﺪ , ﻭ ﻧﯿﺰ ﻭﺍﺭﺛﺎﻥ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎﺯﭘﺴﯿﻦ ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻥ , ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺁﺭﺍﺗﻮﺭﻥ ﺷﺎﻩ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪ, ( ﺁﺭﻭﻥ ﻭ ﭘﺪﺭﺵ ﺍﻟﺮﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺟﺸﻦ ﻭﺳﻂ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ۲۴ ﮊﻭﺋﻦ ﺑﻪ ﻣﯿﻨﺎﺱ ﺗﯿﺮﯾﺖ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ, ﻭ ﻋﺼﺎﯼ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺍﻟﺮﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺷﺪ , ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ ﺑﺎ ﺁﺭﻭﻥ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻧﻤﻮﺩ , ﺩﻭﺭﻩ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻟﻪ ﺳﺎﺭ ۱۲۰ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﺍﻧﺠﺎﻣﯿﺪ , ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺍﻫﺮﯾﻤﻨﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﺎﺯ ﺁﻭﺭﺩ , ﺩﻭ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺁﺭﻧﻮﺭ ﻭ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺩﮔﺮ ﺑﺎﺭﻩ ﻣﺘﺤﺪ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺁﻧﻮﻣﯿﻨﺎﺱ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ , ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻟﻪ ﺳﺎﺭ ﺟﻨﮕﻞ ﺩﺭﻭﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﺎﻥ-ﺑﻮﺭﯼ -ﻗﺎﻥ ﺑﺨﺸﯿﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻨﻊ ﻧﻤﻮﺩ , ﺳﺮﺯﻣﯿﻦﻫﺎﯼ ﺩﯾﻞ ﻭ ﮐﻮﻩ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ , ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻓﺎﺭﺍﻣﯿﺮ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﯾﺘﯿﻠﯿﻦ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺷﻮﺭﺍﯼ ﻋﺎﻟﯽ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻓﺎﺭﺍﻣﯿﺮ، ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺍﯾﻤﺮﺍﻫﯿﻞ ﻭ ﺑﺎﻗﯽ ﺍﺭﺑﺎﺑﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻟﮑﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﺎﻥ ﺟﻨﮕﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺩﺍﺩ , ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۶ ﺩﻭﺭﻩ ﭼﻬﺎﺭﻡ، ﺁﺭﺍﮔﻮﺭﻥ، ﺷﺎﯾﺮ ﺭﺍ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﺁﺯﺍﺩ ﺗﺤﺖ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻋﺼﺎﯼ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﻋﻼﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳ ﺗﺎﯾﻦ، ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺑﺎﮐﻠﻨﺪ ﻭ ﻣﺎﯾﻮﺭ ﺍﺯ ﻣﯿﺸﻞ ﺩﻟﻮﯾﻨﮓ ﺭﺍ ﺟﺰﻭ ﻣﺴﺘﺸﺎﺭﺍﻥ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﻋﻼﻡ ﻧﻤﻮﺩ , ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﻠﮑﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۵ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﻝ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺎﻡ ، ﻣﺮﯼ ﻭ ﭘﯿﭙﯿﻦ ﺩﺭ ﭘﻞ ﺑﺮﻧﺪﯼ ﻭﺍﯾﻦ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﮐﺮﺩﻧﺪ , ﺳﺎﻡ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﺵ ﺑﻪ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۱ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ, ﻣﺮﯼ ﻭ ﭘﯿﭙﯿﻦ ﻧﯿﺰ ﺷﺎﯾﺮ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﺎﻧﺪﻭﺭ ﺍﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺳﺎﻝ ۶۴ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮﮔﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ , ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۲۰ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻟﻪ ﺳﺎﺭ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻋﻤﺮﺵ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺳﺖ , ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺭﻓﺖ , ﺍﻭ ﺑﺎ ﭘﺴﺮﺵ ﺍﻟﺪﺍﺭﯾﻮﻥ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﺶ ﺑﺪﺭﻭﺩ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺗﺎﺝ ﻭ ﻋﺼﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻟﺪﺍﺭﯾﻮﻥ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺩﺍﺩ , ﺁﺭﻭﻥ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺮﮒ ﺁﺭﺍﮔﻮﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﺶ ﺑﻮﺩ , » ﻭ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻋﻈﯿﻢ ﺩﺭ ﺍﻭ ﭘﺪﯾﺪﺍﺭ ﺷﺪ , ﺑﻪ ﺯﻋﻤﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯿﺪﯾﺪ ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﻓﺮﻭ ﻣﯽﺭﻓﺖ , ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﺩﻻﻭﺭﯼ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻧﮕﯽ ﺑﻮﺩ, ﺧﺮﺩ ﻭ ﻓﺮﺯﺍﻧﮕﯽ ﻭ ﺷﺎﻥ ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﻭ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺍﺩﻏﺎﻡ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ , ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺍﻧﺠﺎ ﺁﺭﻣﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﯼ ﻣﺒﻬﻢ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ >>,,,
آمار مطالب
کل مطالب : 131
آمار کاربران
آمار بازدید
